Uistiti białoucha występuje w północno-wschodniej Brazylii. Długość ciała (bez ogona) samic 17–20 mm, samców 16–21 mm, długość ogona samic 24–30 mm, samców 25–31 mm; średnia masa ciała samic 322 g (n = 86), samców 317,9 g (n = 69). Długi ogon w szaro-białe pręgi. Sierść nakrapiana, szarobrązowa, ciemniejsza na głowie. Czoło białe, nad uszami charakterystyczne kępki białej sierści. Młode jednolicie szare. Żywi się głównie żywicą drzew i słodkimi sokami spijanymi z nacięć na drzewach, które sama wydłubuje dolnymi siekaczami. Zjada także owoce i inne części roślin, dodatkowo wzbogacając dietę niewielkimi zwierzętami, np. owadami, żabami, ptasimi jajami, pisklętami. Uistiti białoucha (inna nazwa: marmozeta) jest aktywna głównie za dnia. Łatwo przystosowuje się do nowych warunków.