Wyderka

Dorasta do metra długości ciała wraz z ogonem i może ważyć nawet 10 kg. Należy do doskonałych pływaków, dlatego niemal cały czas spędza w pobliżu wody. Niechętnie się od niej oddala, chociaż potrafi podejmować dalekie wędrówki, kiedy w jej rodzimym siedlisku braknie pokarmu. Wówczas czyni szkody w gospodarstwach rybnych, przez co nie należy do najbardziej lubianych zwierząt. Jest trudna do obserwacji, ponieważ wiedzie głównie nocny tryb życia. To determinuje rozwój pewnych cech. Jedną z nich są wibryssy, długie, bardzo dobrze rozwinięte włosy, na których znajdują się receptory czuciowe. One pozwalają wydrze w sytuacji, gdy ta znajduje się pod wodą, lepiej określić położenie oraz wielkość potencjalnej ofiary. Uwagę zwraca bardzo gęste rozmieszczenie „wąsów”. Znaczyć może to jedno. Są one zwierzęciu bardzo potrzebne, a funkcjonowanie bez nich byłoby o wiele trudniejsze. Sylwetka idealnego łowcy musi mieć także odpowiednią głowę. U wydry ta jest płaska oraz szeroka. Żeby mogła być opływowa, także uszy ma nie za duże. Mocy i prędkości zwierzęciu dodają błony pławne między palcami, które umożliwiają wydrze „odpychanie” się od wody oraz nadawanie odpowiedniej prędkości, zdecydowanie wyższej niż gdyby zwierzę nie posiadało tych struktur. Zatem kształt ciała odgrywa tutaj niemałą rolę, a żeby wszystkiego stało się za dość, jak na drapieżnika przystało, wydra posiada niezwykle ostre zęby.